آمار میخانه عشق

میخانه عشق


 

 

گوهری سنگین بهاازابرگوهربارریخت                   کزغم  جانسوزاو خون ازدر و دیوارریخت

تا  ز گلزار حقایق  نو گلی بر باد رفت                   یک چمن گل صرصربیدادزآن گلزارریخت

شاخۀ  طوبی مثالی را  ز آسیب  خسان                   آفتی آمد  که  یکسرهم  بر و هم بار ریخت

اختر فرّخ  فری  افتاد  از برج  شرف                    کاسمان  خوناب غم  از دیدۀ  خونبار ریخت

بسملی درخون طپید ازجور جبّارعنید                     یا که  عنقاء ازل خون  دل از منقار ریخت

زهرۀ زهرا چوازآسیب پهلودرگذشت                    چشمه های خون زچشم  ثابت و سیّارریخت

مهبط روح  الامین  تا پایمال  دیو شد                     شورشی سر زد  که سقف گنبد دوّار ریخت

                            از  هجوم   عام  بر ناموس  خاص  لا یزال   

                           عقل حیران طبع سرگردان زبان لاللست لال       

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: جمعه 18 فروردين 1391برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 بت تراشی درسقیفه بت فروخت

               با ولع شیطان براین بت چشم دوخت

سالها ابلیس خواب خوش ندید

                      انتظار یک چنین روزی کشید

شد سقیفه بهترین کاشانه اش 

                       شرک آلوده ترین بت خانه اش

ای سقیفه خاک نکبت بر سرت

                       لعنت حق بر تو و بر  همرهت .

                             ***

عشق زهرا زسینه ی من کم شدنی نیست

                                 مهرش به زر و مال فراهم شدنی نیست

خود را بکشی در  ره  اثبات  ولایت

                                  خصم علی و  فاطمه  آدم شدنی نیست

                                  ***

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: پنج شنبه 13 بهمن 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

ای     آینــۀ     تجــلی     ذات                 مصباح  وجود  را  تو مشکوة

ای   مـاه    جمـا ل    نازنینت                  نـور  الارضین   و السـموات

چون شمس حقیقت  توسر زد                  اعیـان    وجود   جمـله   ذرّات

ذات    تو   حقیقت   الحقا ئق                  نفس   تو    هویت   الهـویّا ت

ای   نسخۀ   عالیات   احرف                   وی   دفتـر   محکما ت   آیات

ای    پـایـۀ    رتبـۀ   منـیـعت                  بـرتـر  ز  مـدارج    خیـالات

در نعت  تو ای  عزیز کونین                 این  جمله  بضاعتیست  مزجاة

                           فرموده به شأنت ایزد پاک

                           لولاک  لما خلقت الافلاک

ای  عقل  نخست  و حقّ  ثانی               ذات     تو   حقیقت     المثانی

مرآة وجود،چون تواش نیست               یک صورت ویک جهان معانی

ای در  تو  جمال  حق نمودار              زیـبـنـدۀ   تـوست  "مـن رآنـی"

ای    طـور    تجـلّی    الهـی               صد  همچو  کلیم   در تو  فا نی

گر  کنه   تو  را  کلیم   جوید              طور است  و جواب  لن  ترانی

ای    منشـأ  عـالـم   عنـاصـر             وی   مبـدء   فیــض   آســمانــی

ای  پادشــه  سـریـر  سـرمـد              وی  خســرو  ملــک جـاودانــی

اوصـاف تـو دربـیـان نگـنجـد             ور هـر  سـر مـو  شـود  زبـانـی

                         فرموده به شأنت ایزد پاک

                         لولاک  لما خلقت الافلاک

 

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: شنبه 1 بهمن 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

                     

 اربعین بود که آن  قا فلۀ کرب وبلا       آمد   از شام   بلا  تا  به  سوی  کرببلا

متزلزل همه چون قائمۀ عرش علا        همه را چرخ به رنج وبه بلا داده صلا

                            اقربای  همه  از اصغرو اکبر کشته

                            هم  پدرکشته  پسرکشته  برادرکشته

هراسیری به سرخاک شهیدی بفغان      موکنان مویه کنان سینه زنان نوحه کنان

کرد درد  دل  خود ازسفرشام  بیان       آنچه  دید از  ستم  شمر و ز بیداد  سنان

                           وآنچه درکوفه شد ومجلس فرزندزیاد

                           وآن همه طعن که زدآل علی رازعناد

هراسیری به تمنای شهیدی بخروش      سوی قبری شدوبگرفت چوجان درآغوش

یکی ازصدمه درافغان یکی از غصه خموش    اثرکعب نی این یک بسرآن داشت بدوش

                                شکوه ها برلب هر یک ز  سپهرنیلی

                          یکی ازضرب لگدداشت یکی ازسیلی

به  سر قبر برادربه فغان زینب زار       گفت ای کز غم هجر تو شدم زار ونزار

تازیانه  بدنم   خسته  و پایم  را خار      ابن سعدم  به  یمین بوده و شمرم به یسار

                         چون کنیزان حبش  بر سر بازارشدیم

                         با  دل  زار  به  بازار در آزا ر شدیم

بسکه پوینده بهربادیه هرمرحله شد       پای  کلثوم   جگر سوخته   پر  آبله  شد

پرزخون گردن بیمارتوازسلسله شد      خون دل ،خار جفا ، زاد من وراحله شد

                         چون تنت ریب زمین گشت وسرت زیورنی

                         هر کجا راه سپردی شدمت زار ز پی

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: جمعه 23 دی 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

  هرگز کسی دچارمحن چون حسن نشد      ور شد  دچار  آن همه  رنج ومحن نشد

خاتم  اگر ز دست سلیمان  به  باد رفت     انـدر   شکنجۀ   ستـم    اهــرمن    نشد

نوح  نجی  گر ازخطر موج  رنجه شد     غـرقـاب   لجـّۀ   غـم   بنیـاد  کن   نشد

یوسف  اگر چه  از پدر  پیر دور ماند      لیکن غریب وبی همه کس دروطن نشد

شمع ار چه سوخت از سرشب  تا سحر ولی       خونابۀ   دل  و جگرش  د ر لگن  نشد

پروین  نثار ماه رخی کانچه شد براو       پروانه   را   ز شمع   دل   انجمن  نشد

حقاّ  که هیچ طائری  از آشیان  قدس       چون  او  اسیر پنجۀ  زاغ  و زغن  نشد

جز غم نصیب آن دل  و الاگهر  نبود      جز زهر  بهر آن  لب  شکرّ  شکن  نشد

از دوست آنچه  دید زدشمن  روا نبود     جز   صبر  دردهای   دلش  را  دوا نبود

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: شنبه 10 دی 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

زهی  از دست سوگت چاک  تا دامن گریبانها           ز  آب   دیده  از سودای  لعلت  دجله  دامانها

چه خسبی تشنه لب ازخاک هان برخیزتابینی           به هرسوموج زن صد دجله ازسیلاب مژگانها

توخود لب تشنۀ یک جرعه آب وبارها ازسر           جهانرااشک خون بگذشت خون آلوده طوفانها

نزیبد جان  پاکی  چون  تو زیر خاک آسوده            برآور سر ز خاک  تیره ای خاک رهت جانها

ز  شرح   تیر  بارانت  مرا  سوفار مژگانها            به   چشم  اندر  کند  تاثیر زهر آلوده  پیکانها

کس آن روز ارنکردت جان  فدا اکنون سرت گردم                  برون  نه  پا  که  جانها بر کف  دستند قربانها

فکندی  گوی سرتا در خم چوگان  جانبازی             زسیلیها چه سرها  گوی سان غلطد به چوگانها

فتادازجلوه تا رعنا سمندت خاست ازهرسو             ز گلگون  سرشک   خیل  ماتم   کرد  جولانها

دریغ  آموختم  تا  نکته های رسم  جانبازی            ز جانبازان  کویت  باز پس  ماندم  به  میدانها

بتاب از رشک  آنانم که در خمخانۀ عهدت             ز خون پیمانه  ها  خوردند و  نشکستند پیمانها

تو یغما ازکجا و با سگانش لاف هم چشمی            زسگ تا آدمی فرق است فرق ای من سگ آنها

 

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: جمعه 25 آذر 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: جمعه 18 آذر 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

   بارد؟چه؟خون،که؟دیده چسان؟روزوشب چرا          از  غـم   کدام  غـم ؟ غم  سلطـان   کربلا

نامش  چه  بد ؟حسین ،زنژاد که ؟ا ز علی              مامش که بود ؟ فاطمه جدش که؟ مصطفی

چون شد ؟ شهید شد، به کجا ؟ دشت ماریه             کی  ؟ عاشر  محرم ، پنهان  ؟  نه  برملا

شب کشته شد؟نه روز،چه هنگام؟وقت ظهر           شد  از گلو بریده سرش  ؟  نی نی  ا ز قفا

سیراب کشته  شد ؟ نه،کس  آبش  نداد؟ داد             که ؟ شمراز چه  چشمه ؟ ز سرچشمۀ  فنا

مظلوم  شد شهید ؟ بلی ، جرم  داشت ؟ نه               کارش  چه بد؟ هدایت؟ یارش که بد؟ خدا

این ظلم راکه کرد؟ یزید،این یزید کیست؟              ز اولاد   هند ، از چه  کس ؟ا ز نطفۀ  زنا

خود  کرد این عمل ؟ نه، فرستاد نامه ای              نـزد   که  ؟   نزد   زادۀ    مرجـانـۀ  دغـا

ابن   زیـاد   زادۀ   مرجـانه   بد  ؟   نعم                از   گفتـۀ     یـزید    تخـلف    نـکرد    لا

این نابکار کشت حسین را بدست خویش                نه  او  روانـه   کـرد  سـپه   سوی  کربلا

میر سپه  که   بد ؟ عمر  سعد ، او  برید               حلق عزیز  فاطمه   ؟  نه   شمر   بی  حیا

خنجر برید حنجر  او را   نکرد  شرم ؟                 کرد ازچه  پس برید ؟ نپذیرفت ا او قضا

بهر چه ؟ بهر آنکه  شود  خلق را شفیع                 شرط  شفاعتش  چه  بُوَد ؟  نوحـه و  بُکـا

کس کشته شدهم از پسرانش ؟ بلی دوتن               دیگر که ؟  نُه   برادر و  دیگر که  ؟ اقربا

دیگرپسرنداشت؟ چراداشت آن  که بود؟                سجّاد  چون  بُد  او ؟ به  غم و رنج  مبتلا

ماند اوبه  کربلای پدر؟ نی به شام رفت                با  عـزّ  و احتشام  ؟  نه ،  با  ذلّت  و عنا

تنها؟ نه با زنان حرم ، نامشان چه بود؟                زینب ، سکینـه ،  فاطمـه  ، کلـثوم  بینــوا

بر تن  لباس داشت ؟ بلی، گرد رهگذار                بر  سر عمامه  داشت ؟ بلی  چوب   اشقیا

بیماربد؟ بلی،چه دواداشت؟ اشک چشم                بعد از  دوا غذاش  چه   بد ؟ خون  دل غذا

کس  بود همرهش؟ بلی اطفال  بی  پدر                دیگر که  بود ؟ تب که  نمی گشت ازاوجدا

از زینت زنان چه به جامانده بد؟ دوچیز              طوق  ستم  به   گردن و خلخال  غم  به  پا

گبر این  ستم کند ؟ نه یهود ومجوس؟نه               هندو ؟ نه  بت پرست؟ نه فریاد از این  جفا

قاآنی  است  قائل   این   شعرها    بلی             خواهدچه؟رحمت،ازکه؟زحق،کی؟صف جزا 

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: جمعه 18 آذر 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 

 

شدغرق خون زغم دل غم پرورحسین                               آمد  بس از  زمانه  جفا  بر سر حسین

بااشک وآه کردچو روسوی خیمه گاه                                جزشصت وچاز زن نبدی لشگرحسین

گفتی زفرط واهمه شدعرش سرنگون                              افتاد چون ززین  به زمین  پیکرحسین

زینب  به  آه  و ناله در آمد به  قتلگاه                               خنجر نهاد  شمر چو  بر حنجر حسین

خورشید منکسف شدوشدماه منخسف                                تا  شد  به  نوک  نیزۀ  اعدا سر حسین

آه از دمی که با لب خشکیده زیر تیغ                               سوی  فرات  بود   دو  چشم  ترحسین

لیلا دریده جامه ز تن چون زتیغ کین                               شد پاره  پاره  جسم  علی  اکبر حسین

پشت علی به خلد،کمان شد ز بارغم                                آمد   چو  تیر  بر گلوی  اصغر حسین

سیراب وحش وطیرزآب فرات بود                                از  تشنگی   کبود   لب   دختر  حسین

آتش  ز سوز سینۀ  زهرا زبانه  زد                               بگذاشت  در تنور چو خولی  سرحسین

گردون سیه نمودبه برچون کبودشد                                از ضرب  چوب  کینه  سر انور حسین 

"جودی" دریدجامه ز بیطاقتی به بر                              کردند   پیرهن  چو  برون از تن حسین

 

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: دو شنبه 7 آذر 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

هرکه را باخط  سبزت سر سودا باشد                        پای ازاین دایره بیرون ننهد تاباشد

من چوازخاک لحدلاله صفت برخیزم                        داغ  سودای  توام  سّر سویدا باشد

تو خود ای  گوهر یکدانه کجائی  آخر                       کزغمت دیدۀ  مردم همه دریا باشد

از بن هر مژه ام آب روان  است  بیا                        اگرت  میل لب جوی و تماشا باشد

چون گل ومی دمی ازپرده برون آی ودرآ                            که  دگر باره ملاقات  نه  پیدا باشد

ظل ممدود خم  زلف  توام بر سر باد                       کاندر این  سایه  قرار دل شیدا باشد

چشمت ازنازبه حافظ نکند میل آری                     سرگرانی صفت  نرگس رعنا باشد       

 

نویسنده: میخانه عشق ׀ تاریخ: جمعه 4 آذر 1390برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 12 صفحه بعد

CopyRight| 2009 , maykhanayeshgh.LoxBlog.Com , All Rights Reserved
Powered By LoxBlog.Com | Template By:
NazTarin.Com