رفتی  و رفت  از کفم  صبرمن و قرار من        رفتی  و بعد  تو بود ، وای به روزگارمن

راحت جسم وجان من توبودی ایفاطمه جان       رفتی  و رفت از کفم صبر من  و قرارمن

رفتی  و رفت  از کفم شور و نشاط  زندگی        تو رفتی و ز رفتنت گشت خزان بهارمن

نخل امید و زندگی بود،چه  وقت برگ ریز       وقت  خزان   تو  نبود  ای گل  اعتبارمن

تا ز کنار من روان ، راحت  جان من شدی        سیل  سرشک را  ببین روانه در کنارمن

گرچه زخانه رفته ای ازدل ودیده کی روی       دل  ز  پی   تو همچنان  دیدۀ  اشکبار من

بی توچوصیدبسته ام به دام مرگ و زندگی        بعد تو زهرغم بود شربت خوشگوار من

ای چونبی مرا معین،بعد تو چون  کند علی       دگرچه کس توان شودمونس وغمگسارمن

تسلّی  خاطر  من   تو  بودی  از  بعد  نبی         بهر  تو  بود در طپش قلب  امیدوار من

بگو   برای  مصطفی  قصّۀ   جانگداز  ما        ز بازوی  خستۀ  خود از دل سوگوار من

نزد   نبی  دو  شاهدند  از ستم  امّت  دون        صورت   نیلی   تو  و  سینۀ   داغدار من

نشان مصطفی دهی چوپهلوی شکسته ات         یاد  کن  ای عزیز من از رخ شرمسارمن

مگو به  او زمحسن و شهادت  و تختۀ  در       آتش  اندوه  و الم  مزن  به  پود  و تارمن

                         زدی به زخم دل نمک "صاعد"ازاین سرودغم

                        گریۀ   بی   امان   ربود   ا ز  کفم   اختیار من